W tym wpisie poznasz test zgięcia horyzontalnego (z ang. Cross Body Adduction Test, Scarf Test), wykorzystywany w ocenie urazowych i nieurazowych problemów i patologii stawu barkowo-obojczykowego. Praktyczne wideo wskaże Ci jak aplikować test w praktyce, a w tekście znajdziesz informcje związane z kliniczną użytecznością tego testu, poparte badaniami Chronopoulosa i wsp. [1].
Zastosowanie
Test zgięcia horyzontalnego wykorzystuje się w ocenie kompleksu barkowego, jako jeden z elementów prowokacyjnych w badaniu stawu barkowo-obojczykowego. Zwykle jest on pomocny w różnicowaniu bólu pochodzenia podbarkowego i barkowo-obojczykowego.
Badanie krok po kroku
- Pacjent w pozycji siedzącej. Terapeuta stoi za pacjentem.
- Kończyna badana jest biernie prowadzona do zgięcia 90° (przy opcjonalnym zgięciu 90° stawu łokciowego).
- Terapeuta jedną dłonią obejmuje przedramię pacjenta i wykonuje ruch kończyny w kierunku zgięcia horyzontalnego, monitorując drugą ręką okolicę stawu barkowo-obojczykowego.
- O pozytywnym wyniku testu świadczy ból zlokalizowany w szczytowej części barku, w topografii stawu barkowo-obojczykowego.

Test zgięcia horyzontalnego w świetle badań
Jak większość testów ortopedycznych w topografii kompleksu barkowego, test zgięcia horyzontalnego stosowany jako jedyny element oceny, nie jest uznawany za rzetelne narzędzie w ocenie klinicznej pacjenta.
Charakteryzuje się on czułością (z ang. sensitivity) na poziomie 77%, przy specyficzności (z ang. specificity) wynoszącej 79%.
Iloraz wiarygodności dla wyniku dodatniego (LR+) wynosi 3.67, a iloraz wiarygodności dla wyniku ujemnego (LR-) osiąga wartość 0.29.
Więcej w tym temacie
Dowiesz się na kursie stacjonarnym
Zintegrowane Techniki Manualne: Kręgosłup szyjny i obręcz barkowa
Diagnostyka stawu barkowo-obojczykowego: Jak wypada test zgięcia horyzontalnego w klasterze testów diagnostycznych?
W ocenie stawu barkowo-obojczykowego zaleca się stosowanie grup testów, co zwiększa czułość i specyficzność prowadzonego badania. Test zgięcia horyzontalnego możemy wykorzystywać zarówno w grupach testów zmierzających do wykluczenia patologii stawu barkowo-obojczykowego oraz w grupach testów potwierdzających taki problem.
Grupa testów dla wykluczenia patologii stawu barkowo-obojczykowego: ujemny wynik testu zgięcia horyzontalnego, testu palpacyjnego stawu barkowo-obojczykowego oraz objawu Paxino [1].
Grupa testów dla potwierdzenia patologii stawu barkowo-obojczykowego: dodatni wynik testu zgięcia horyzontalnego, testu aktywnej kompresji oraz testu oporowanego wyprostu stawu barkowo-obojczykowego [1].
Ważne!
Pamiętaj, że test zgięcia horyzontalnego może prowokować dolegliwości bólowe w przebiegu różnorodnych problemów klinicznych.
Parametrem, który może się okazać pomocny w różnicowaniu będzie topografia dolegliwości.
Ból w tylnym aspekcie ramienia/obręczy barkowej może wskazywać w większym stopniu na ograniczenia stawu ramienno-łopatkowego i problem z obkurczeniem tylnej części torebki stawowej.
Ból lokalizujący się dość głęboko w rzucie stawu ramienno-łopatkowego może wskazywać na problem okolicy podbarkowej.